Ik moet jullie hier iets over Mijzelf vertellen, zoiets als het hier achterlaten van een visitekaartje. Mijn taak bestaat niet alleen maar uit genezen, troosten en persoonlijke ellende wegnemen. Het gaat om iets veel belangrijkers.

De belangrijkste taak van een mangoboom bestaat uit het voortbrengen van mango- vruchten. De bladeren, de takken en de stam van de boom zijn ongetwijfeld op hun eigen wijze nuttig, maar waar het om gaat is de vrucht. Hetzelfde geldt voor de bananenboom; ook daar is de vrucht het hoofddoel. De bladeren, de eetbare kern van de stam, ze zijn allemaal van bijkomstige aard. 

Zo is ook het verwijderen van ellende en smart van ondergeschikt belang in het kader van Mijn Missie. De voornaamste taak is het herstel van de Veda en Sastra in het hart van Bharatha Varsha, en het doen herleven van die kennis onder het volk. Deze taak zal slagen; geen enkel obstakel zal dat kunnen tegenhouden en de voortgang ervan zal geen beperking of vertraging ondervinden. Wanneer de Heer besluit en wil, kan zijn Sankalpa niet geremd worden. Jullie moeten mensen hebben horen zeggen dat mijn werk uit magie bestaat, zwart of wit. Welnu, deze mensen kunnen ook zeggen dat Krishna de Govardhana- berg door middel van zwarte magie ophief, of dat Rama met behulp van zwarte magie een brug over de zee tot stand bracht.

Zeker, er bestaat magie in de wereld, wit zowel als zwart, maar men moet de manifestatie van het Goddelijk Vermogen niet als magie interpreteren. Kun je de eieren van een kraai op één lijn stellen met de eieren van een koekoek? Goochelaars kunnen hun kunstjes ten toon spreiden om in hun bestaan te voorzien. Zij doen dat ten grondslag, en bedrog en onwetendheid schijnt hun goed te doen.

Dit lichaam kan zich nooit tot dat niveau verlagen. Nee, nooit. Dit lichaam is door Goddelijke wil tot stand gekomen, het besluit van de Heer om te komen. Dat besluit is bedoeld om Sathya, waarheid te handhaven.

Ik ben gekomen om allen onderricht te geven in de essentie van de Veda’s om op allen dit kostbare geschenk uit te stromen, om Sanathana Dharma te beschermen en te bewaren. 

( Sai Baba werd langs de wenteltrap naar beneden gebracht in de Privé-kamer op de beneden verdieping, omdat Hij erop stond Darshan te geven aan de duizenden devotees die op die zeer bijzondere dag waren gekomen. Hij had een aanval van hersentrombose en lag van de ochtend op 29 juni tot de avond van 6 juli 1963 acht dagen op bed.Hij zei het volgende: )

Dit is niet Swami’s ziekte; het is een ziekte die Swami op zich heeft genomen om iemand te redden. Swami heeft geen ziekte en hij zal ook nooit ziek worden. Jullie moeten allen blij zijn; dat alleen zal Swami blij maken.

Voor hen die geen toevluchtsoord hebben, is God de toevlucht. Dat is precies de reden waarom ik de ziekte op mij moest nemen die een hulpeloze devotee had moeten ondergaan. Hij had die ellendige ziekte moeten doorstaan en ook de vier hartaanvallen die daarmee gepaard gingen. Hij zou dat niet overleeft hebben. Dus, overeenkomstig mijn plicht om de devotees te beschermen, moest ik hem redden. Dit is natuurlijk niet de eerste keer dat k de ziekte op mij hebt genomen van personen die ik wilde redden. Ook in het vorige lichaam in Shirdi, had ik die verantwoordelijkheid. Het lijden dat jullie zagen was te veel voor deze speciale devotee en zo moest ik hem redden door dat zelf te doorstaan. Dit is mijn wezen, mijn natuur. Het maakt deel uit van de taak waarvoor ik ben gekomen, het beschermen van mijn volgelingen.

Ook in Shirdi werden Dada Saheb, Nandaram, Balawanth allemaal op deze wijze gered. Balawanth had aan de pest moeten lijden, maar het gezwel werd overgenomen en de jongen gered.Dit is wellicht de langste tijd dat ik devotees in vragen en zorgen moest achterlaten. Dat kwam vanwege de hartaanvallen die de devotee later hadden moeten treffen en waarvan hij ook gered moest worden. Dan is er ook nog een andere reden waarom de periode van 8 dagen in acht genomen moest worden.

Welnu, ik zal jullie vertellen waarom. Dat betekent dat ik jullie over mijzelf moet vertellen, over iets wat ik tot dusver in de afgelopen 37 jaar niet heb onthuld. De tijd is gekomen om het bekend te maken. Dit is een heilige dag, en ik zal het jullie vertellen.

Weet je, op dezelfde dag waarop ik besloot mijn identiteit te onthullen, mijn missie en mijn komst, verklaarde ik dat ik behoorde tot de Apasthamba Suthra en de Bharadwaja Gothra. Bharadwaja was een grote wijze, die de Veda’s 100 jaar bestudeerde, maar die toen hij bemerkte dat de Veda’s eindeloos zijn, ascese betrachtte voor verlenging van zijn leven. Van Indra kreeg hij 2 verlengingen van elk 100 jaar. Zelfs toen kon de studie van de Veda’s niet worden voltooid en daarom vroeg hij Indra opnieuw om nog eens 100 jaar. Indra toonde hem 3 enorme bergketens en zei: “wat je de afgelopen 300 jaar geleerd hebt, vormt slechts 3 handjesvol uit de 3 bergen die de Veda’s zijn. Geef dus de poging op om de Veda’s uitputtend te bestuderen. Doe in plaats daarvan een offerplechtigheid die Ik je zal leren. Dat zal de vrucht van Vedische studie totaal en volledig geven.

Bharadwaja besloot de Yaga te verrichten. Indra leerde hem hoe dat te doen; alle voorbereidingen waren voltooid. De wijze wilde dat Shakti de leiding zou nemen en de Yaga zou zegenen. Dus ging hij naar de berg Kailasa, maar de tijd was niet gunstig voor het voorleggen van zijn verzoek. Shiva en Shakti waren bezig met het uitvoeren van een wedijverende dans, waarbij ze probeerden vast te stellen wie langer kon dansen. Zo verstreken 8 dagen voordat Shakti Bharadwaja in de kou zag staan. Ze wierp hem een glimlach toe en hervatte haar dans. De wijze nam haar glimlach als een cynische weigering op om hem op te merken en dus keerde hij Kailasa de rug toe en begon af te dalen. Tot zijn ontzetting bemerkte hij dat zijn linkerbeen, linkerhand en linkeroog door een beroerte buiten werking waren gesteld. Shiva zag hem vallen. Hij ging naar hem toe en troostte hem. Bharadwaja kreeg te horen dat Shakti hem en zijn Yaga inderdaad had gezegend. Toen bracht Shiva hem weer op de been en genas hem, door water van de Kakandalu op hem te sprenkelen. Shiva zowel als Shakti verleenden de wijze een gunst: zij zouden beiden de Yaga bijwonen, zeiden ze.

Nadat de Yaga voorbij was, waren zij zo voldaan dat zij de Wijze zelfs meer gunsten schonken. Shiva zei dat zij de menselijke Vorm zouden aannemen en driemaal in het geslacht Bharadwaja geboren zouden worden: Shiva alleen als Shirdi Sai Baba, Shiva en Shakti samen in Puttaparthy als Sathya Sai Baba en Shakti later alleen als Prema Sai. Toen Shiva dacht aan de ziekte die Bharadwaja plotseling op de 8e dag van het wachten in de kou op het ijs van de Kailasa had opgelopen, beloofde Hij verder nog: “ Als zoenoffer voor de geringschatting die Shakti je in Kailasa acht dagen lang toonde , zullen wij beiden geboorte nemen als Sathya Sai, en op de 8e dag zal Ik haar van alle tekenen van de ziekte verlossen door het sprenkelen van water, precies zoals Ik dat in Kailasa deed om jouw ziekte te genezen.

Het was de uitwerking van deze Belofte die jullie vandaag, zojuist, hebben meegemaakt.

(Op 6 juli 1963 vlak voordat Baba met deze toespraak begon vroeg hij om water en toen dat werd gebracht, sprenkelde Hij een beetje ervan met zijn trillende rechterhand op de aangedane linkerhand en op zijn linkerbeen . Hij streek zijn linkerhand over de rechter. Onmiddellijk gebruikte Hij beide handen om zijn linkerbeen te bestrijken. Die aanraking was genoeg om het te genezen. Hij legde de ziekte in een oogwenk af.)

Dit moest gebeuren, deze beroerte en de genezing. De in een vorig tijdperk- de Threta Yuga – gegeven belofte moest gehonoreerd worden. Ik kan jullie nu zeggen dat de arme, wanhopige devotee die de beroerte moest krijgen die ik overnam, een goed excuus vormde, waarvan gebruik werd gemaakt. Kijk, een locomotief wordt niet gebruikt om maar één wagon te trekken. Men wacht tot er een aantal wagons vervoerd moeten worden, en dan zet men de locomotief in werking. Zo ook moest de ziekte doorstaan worden, de devotee moest gered worden, de belofte vervuld, het Mysterie opgehelderd, de Goddelijkheid duidelijker aangekondigd door de manifestatie van het Grootste Wonder. Dit alles werd door dit ene incident tot stand gebracht.

Laat mij jullie nog iets zeggen: Niets kan het werk van deze Avatar belemmeren of tegenhouden. Toen ik al deze dagen boven lag, liepen sommige mensen verdwaasd rond met de woorden: “Het is helemaal voorbij met Sai Baba” en ze wezen veel mensen die naar Puttaparthy kwamen terug. Sommigen zeiden dat ik in God verzonken was, daar ik een godzoeker ben. Sommigen vreesden dat ik het slachtoffer was van zwarte magie, alsof ook maar iets mij zou kunnen aantasten. De luister van het werk van deze Avatar zal van dag tot dag toenemen. Vroeger, toen de Govardhana-heuvel door de kleine jongen omhooggehouden werd, beseften de Gopi’s en Gopala’s dat Krishna de Heer was. Nu zullen jullie zien dat niet één Govardhana- heuvel omhooggeheven zal worden maar een hele keten. Heb geduld, heb geloof.